ChatBot close

Rečnik

Occasionner favorite_outline

Definicija 1

occasionner

Tip: glagol
prouzrokovati, izazvati, naići, dovesti do, prouzrokovati, izazvati

Primer na francuskom :
L'accident a occasionné des retards importants.

Preveden primer :
Nesreća je prouzrokovala značajna kašnjenja.

Sinonimi
CauserEngendrerProvoquerEntraînerSusciterAmenerProduireCréer
Antonimi
EmpêcherFreinerBloquerEntraverContrarierContrecarrer