ChatBot close

Rečnik

Contumace favorite_outline

Definicija 1

contumace

Tip: muškog roda
uporan, tvrdoglav, nepokoran

Primer na francuskom :
Le prévenu, qui avait été condamné par contumace, s'est finalement présenté à son procès.

Preveden primer :
Optuženi, koji je bio osuđen contumace, na kraju se pojavio na sudu.

Sinonimi
RebelleRécalcitrantEntêtéOpiniâtreInsoumisIndocileDésobéissantButeRésistant
Antonimi
DocileObéissantSoumis